" روزی روزگاری یک هابیت (Hobbit) در سوراخی زیر زمین زندگی میکرد. نه از آن سوراخهای کثیف و نمور که پر از دُم کِرم است و بوی لجن میدهد، و باز نه از آن سوراخهای خشک و خالی و شنی که تویش جایی برای نشستن و چیزی برای خوردن پیدا نمیشود؛ سوراخ، از آن سوراخهای هابیتی بود و این یعنی آسایش.
یک در کاملا گرد داشت مثل پنجره کشتی، که رنگ سبز خورده بود، با یک دستگیره زرد و براق و برنجی درست در وسط. در به یک تالار لوله مانند شبیه به تونل باز میشد: یک تونل خیلی دنج، بدون دود و دم، با دیوارهای تختهکوب و کف آجر شده و مفروش، مجهز به صندلیهای صیقل خورده، ویک عالمه، یک عالمه گل میخ برای آویختن کت و کلا: این هابیت ما دلش غنج میزد برای دید و بازدید. تونل پیچ میخورد و تقریبا، اما نه کاملا مستقیم در دامنه تپه- آن طور که همه مردم دور اطراف به فاصله چندین مایل به آن میگفتند تپه- پیش میرفت و تعداد زیادی درب کوچک، اول از این طرف و بعد از طرف دیگرش رو به بیرون باز میشد. این هابیت ما بالا خانه نداشت: اتاق خوابها، حمامها، سردابههای شراب، انباریها (یک عالمه از این انباریها)، جامه خانهها (کلی از اتاقها را اختصاص داده بود به لباس)، آشپزخانه، اتاقهای ناهار خوری، همه توی همان طبقه بود، و راستش را بخواهید توی همان دالان. بهترین اتاقها (وقتی داخل میشدی) همه دست چپ بود، چون اینها تنها اتاقهای پنجرهدار بودند، پنجرههای گرد و قرنیزدار مشرف به باغ خانه و مرغزار آن سو روی شیبی که به طرف رود خانه میرفت."
متن بالا اولین خط های نوشته شده توسط جی.آر.آر. تالکین (J.R.R.Tolkien) نویسنده کتابهای هابیت (The Hobbit)، ارباب حلقه ها (The Lord of the Rings)، سیلماریلیون (Silmarillion) و ... برای خلق این آثار به هم مرتبط است که توصیف بسیار زیبایی از خانه بیلبو بگینز (Bilbo Baggins) و محل زندگی او است، که توسط «رضا علیزاده» به زیبایی ترجمه شده است.
علامت روی درب نشانی است که گندالف (Gandalf) برو روی درب خانه بیلبو حک کرد تا تورین سپربلوط (Thorin Oakenshield) و گروهش بتوانند خانه بیلبو را پیدا کنند. این نشان به نشان عیاران معروف بود.
آویز و زنجیر استیل
ضخامت ۲ میلیمتر
مقاوم در برابر رطوبت
تضمین ثبات رنگ
ساخته شده در کارگاه گروه فانتزیما
زیورآلات |
ابعاد (طول × عرض × ارتفاع) | 0 x 0 x 0 |
وزن | 0 |
نظرات (0)