ماگ خدای جنگ-مدل چهارم

انواده مقدس‌ترین حریم هر مردی است. هر مردی در کنار خانواده‌اش به آرامش روحی و روانی می‌رسد و تمام سعی خود را می‌کند تا این حریم مقدس هرچه بیشتر در رفاه و آسایش باشد. اگر خانواده متلاشی شود، دیر یا زود مرد خانواده نیز از پای در خواهد آمد. این مسئله در مورد کریتوس (Kratos) قهرمان خشن و بی‌رحم سری بازی‌های محبوب و مشهور God Of War نیز صادق است. کریتوس در ابتدا یک فرمانده دلیر و شجاع بوده که به همراه ارتش به ظاهر شکست ناپذیراش پا به میادین نبرد مختلفی می‌گذاشته و در تمامی آن‌ها نیز پیروز می‌شده است. در یک جنگ، او که در آستانه شکست قرار داشته، از خدای جنگ یعنی آرس (Ares) طلب کمک می‌کند و او هم در ازای قولی به کریتوس کمک می‌کند، این که او از این پس از تمامی فرمان‌های آرس اطاعت کند. آرس به قول خود عمل می‌کند و کریتوس از مهلکه جان سالم به در می‌برد و کریتوس نیز به عهد خویش پایبند می‌ماند و به تمامی دستورات او عمل می‌کند. در یکی از روزها، او به دهکده‌ای حمله می‌کند و بر حسب اتفاق، متوجه می‌شود که در هنگام قتل عام مردم آن منطقه، همسر و فرزند خود را نیز کشته است. این لکه ننگ، تا ابد بر پیشانی او باقی می‌ماند. از کریتوس، دیگر هیچ چیزی جز یک مرد خسته از زندگی باقی نمی‌ماند. تنها روزنه امیدی که هنوز برای او وجود داشت به دست خودش از بین رفته و ادامه زندگی عملاً برای او غیر ممکن شده بود. این رویداد اصلی‌ترین دلیل تبدیل شدن کریتوس از یک فرمانده جنگی دلیر و با افتخار به یک ماشین کشتار بی‌رحم و منفور است. در ادامه و طی اتفاقاتی دیگری که در God Of War 2 شاهد آن‌ها بودیم، کریتوس قصد می‌کند تا از پدرش زئوس (Zeus) خدای خدایان بنا به دلایلی انتقام بگیرد. او که پیش‌تر زخم از دست دادن خانواده‌اش را بر جگر برداشته بود، اکنون هدف اصلی‌اش یعنی انتقام گرفتن از زئوس نیز مزید بر علت شده تا هیچ‌ چیز نتواند کریتوس را از قتل عام دشمنان‌اش باز دارد. بدون شک یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت سری بازی‌های God Of War، قهرمان آن یعنی کریتوس است. کریتوس یکی از کامل‌ترین و در عین حال بهترین شخصیت‌های تاریخ بازی‌های کامپیوتری است و سازندگان به خوبی توانسته‌اند طوری شخصیت او را طی نسخه‌های مختلف پرورش دهند تا بازیبازان بیشترین میزان همذات پنداری را با او داشته باشند. در وجود او تنها زخم‌هایی از گذشته باقی مانده است. او مصمم است تا انتقام بگیرد، از تمامی کسانی که مسبب سقوط او در قعر تاریکی بوده‌اند، از کسانی که او را عامل نابودی همه‌چیز می‌دانند، ار کسانی که او را طرد کرده‌اند. خشم و غضبی که در دل او نهفته است، باعث می‌شود تا هیچ‌ کس جرئت رو به رو شدن با او را نداشته باشد. نام کریتوس بر تن هر جنبنده‌ای لرزه می‌اندازد. تمام خصوصیات اخلاقی او دست به دست هم داده‌اند تا کریتوس شخصیتی منحصر به فرد، دوست داشتنی و البته ترسناک پیدا کند. در God Of War 3 شاهد ادامه یافتن ماجرای تلاش کریتوس برای انتقام گرفتن از زئوس هستیم. بازی دقیقاً از همان جایی شروع می‌شود که God Of War 2 به پایان رسیده بود. کریتوس به همراه یکی از تایتان‌ها (Titans) به نام گایا (Gaia) در حال رهبری عده‌ دیگری از تایتان‎‌ها است. این گروه به سوی کوه اُلیمپوس (Olympus) در حال حرکت‌اند تا تمامی خدایان را نابود سازند. اولین نکته مثبت God Of War 3 همین آغاز نفس‌گیر و فوق‌العاده آن است. بازی به سرعت شما را در وسط یک نبرد سخت با دشمنان قرار می‌دهد و از همان ابتدا تا انتهای بازی اجازه نفس کشیدن را هم به بازیبازان نمی‌دهد. شروع نفس‌گیر بازی در کنار مبارزه با یکی از خدایان یعنی خدای دریاها پوزیدون (Poseidon) در همان ابتدا باعث می‌شود که بازیباز از همان هنگام شروع بازی به شدت در حال و هوا و اتمسفر بی‌نظیر بازی غرق شود و با سرعت هرچه بیشتر در بازی پیشروی کند. این داستان جذاب و درگیر کننده بازی تا انتها ادامه می‌یابد و به جرئت باید گفت که تا آخر نیز افت چندانی پیدا نمی‌‎کند. بازیباز همواره تشنه پیشروی در بازی می‌ماند و این امر مرهون همین داستان و روایت داستانی مطلوب بازی است. اما، اگر نگاهی به نسخه پلی استیشن ۴ بازی بیندازیم، متوجه می‌شویم که همین شروع نفس‌گیر و بدون شک ماندگار در تاریخ بازی‌های کامپیوتری همچون شمشیر دولبه عمل می‌کند. حال شاید با خود بپرسید که چرا، در پاسخ باید گفت که وقتی چنین عنوانی که چیزی در حدود ۶ سال قبل عرضه شده، قرار است دوباره برای کنسول جدید سونی عرضه شود بدون شک باید بازیبازانی را هدف قرار دهد که تا کنون موفق به تجربه بازی نشده‌اند. برای چنین افرادی، آغاز بازی بسیار گنگ و شوک برانگیز به نظر می‌رسد، چرا که داستان این نسخه و بالطبع آغاز آن کاملاً وابسته به داستان نسخه‌های قبلی است و کسی که با داستان نسخه‌های قبل آشنا نباشد به هیچ وجه نمی‌تواند با داستان این نسخه نیز ارتباط خوبی برقرار کند. بهتر بود که سونی به جای آن که از بازیبازان ۴۰ دلار برای God Of War 3 Remastered طلب کند، از آن‌ها ۶۰ دلار برای تجربه تمامی نسخه‌های اصلی این سری (چیزی مثل God Of War Saga Collection که برای پلی استیشن ۳ عرضه شد و شامل سه قسمت اصلی و شماره دار این سری و دو قسمت فرعی سری یعنی God Of War Ghost Of Sparta و God Of War Chains Of Olympus بود) طلب می‌کرد تا افرادی که تازه با این سری آشنا شده‌اند نیز با داستان بازی به طور کامل ارتباط برقرار کنند. فارغ از این مبحث، باید گفت که God Of War 3 از لحاظ داستانی عملکرد خوب و قابل قبولی دارد. با وجود آن که داستان کلی بازی حول محور انتقام می‌گردد (و انتقام موضوعی کلیشه‌ای به حساب می‌آید) ولی توجه سازندگان به جزئیات نیز جای تقدیر دارد و داستان بازی اصلاً خسته کننده و ملال آور نیست و به مانند دیگر نسخه‌های این سری، روایتی حماسی و قابل توجه دارد. شخصیت کریتوس در این نسخه به بلوغ کامل می‌رسد و نسبت به قبل باز هم تکامل می‌یابد. دیگر شخصیت‌ها نیز نه به اندازه کریتوس، اما، به نوبه خود شخصیت پردازی قابل قبول و مناسبی دارند. یکی از مهم‌ترین نکات مربوط به بخش داستانی بازی، دیالوگ‌هایی هستند که بر زبان شخصیت‌ها جاری می‌شوند. به طور مثال دیالوگ‌هایی که کریتوس بر زبان می‌آورد با روحیات و اخلاق او تطابق کامل دارند، یا شخصیت هرمس (Hermes) پیک خدایان که شخصیتی جالب دارد و سعی می‌کند اندکی شوخ طبعی را هم چاشنی بازی کند.