گوش الفی

الف ها

الف ها (Elves) که با نام های کوئندی (Quendi) و الدار (Eldar) نیز شناخته می شوند، اولین مخلوقات ایلواتار (Children of Ilúvatar) بودند که دیده بر جهان گشودند. الف ها را می توان داناترین نژاد آردا (Arda) دانست.

برخی از الف ها که با دعوت والار (Valar) به والینور (Valinor) سفر کردند را کالاکوئندی (Calaquendi) یا الف های روشنایی آینور (Ainur) می نامند که در آنجا توسط آینور آموزش داده می شدند. اما بعد از دزدیده شدن سیلماریل ها (Silmarils) توسط ملکور (Melkor) برخی از الف ها به سرزمین میانه (Middle-earth) باز گشتند و تا پایان دوران سوم (Third Age) در آنجا زندگی کردند.

الف ها نیز مانند انسان ها از فرزندان ایلواتار بودند و همچنین از نظر ظاهری شباهت زیادی با انسان ها داشتند اما بر خلاف انسان ها از عمری بی پایان بر خوردار بودند و پیر و فرسوده نمی شدند. آنها ممکن بود از جراهت های ناشی از جنگ جان خود را از دست بدهند و یا این که غم های شدید و طولانی می توانست آنها را دچار فرسودگی و مرگ کند. الف هایی که می میرند با تالار های ماندوس (Halls of Mandos) در والینور برده می شوند و برای مدت های طولانی در انتظار سرنوشتی می مانند که ایلواتار برایشان مقدور کرده است.

الف ها عموما بسیار زیبا بودند. از نظر ظاهری تفاوت کمی میان مذکر و مونث آنان وجود داشت. آنها دید بسیار گسترده تر و گوشهایی بسیار شنوا تر نسبت به انسان ها داشتند. مهارت های عمومی آنها توسط انسان ها نیز قابل انجام بود ولی برخی از توانایی های آنها مانند ساخت اشیاء جادویی از توانایی انسان ها خارج بود. آنها گام هایی بسیار سبک داشتند به گونه ای که به راحتی می توانستند بر روی شاخه های نازک درختان و یا بر روی برف ها راه بروند، همچنین الف ها می توانستند برای مدت های طولانی بدون نیاز به غذای زیاد و یا استراحت مسافت های طولانی را طی کنند...